Koetjes&Kalfjes

©usco, 23 januari 2007

God, dat was een dag om nooit te vergeten. Voor dat ik verder ga, aan alle ouders: ´Dit lijkt misschien weer zo´n maar dit is wel een hele grote uitzondering op de regel, af en toe zitten ze ertussen´.

De dag voor deze warden we door Roberts z´n Cusqueña, uitgenodigd om op de universiteit te komen kijken. Naja “ok” dachten we, lekker chicas bekijken, en dat is leuk in Cusco. In Nederland word je vaak afgesnauwd van “Wat kijk je nou!”. Maar hier, hehe hier ist leuk. Als je de Cusqueñas aan kijkt, krijg je een lach terug, zoo ok op de universiteit.
Deze lag best ver, nog verder dan mijn project. Helemaal in ´abajo´ Cusco. 4 sol voor de taxi, die normal 2 sol kost.
A fijn. Eenmaal daar aangekomen, bleek dit niet zomaar eentje te zijn. Neen, dit was een heuze privé universiteit. Waar we de ochtend hebben doorgebracht. Helaas mochten we van de ´proffe´ niet de les in, dus hebben we lekker gehangen. In de les zaten seitenta estudiantes: ZEVENTIG!! Met 1 leerkracht. (zo g aje dus met het leraar tekort om)

Om 12 uur was de les afgelopen en waren Caspar en Wietse ook gearriveerd.
Wietse, grote gezonde Hollandse gozer met iet wat weinig haar.
Toen de les afgelopen was, kwamen Carolina (Roberts chic) en haar vriendin (Silvia) op het goede idée om watt e gaan drinken. Aangezien het zonnetje scheen, de lucht blauw was en lekker warm, hadden wij daar ook wel trek in. zoiets laten wij ons niet twee keer zeggen.
Na een onnodige omweg te hebben gelopen, kwamen we op ons ´plaats delict´ aan. Jezus! Wat was date en ballen tent. De Peruaanse studentjes zaten hier wel maar het was koud, donker en de muziek stond veelste hard. Dus gingen we gouw weer weg.
Gelukkig hadden we door die onnodige omweg ook een ander plekje gevonden, dus gingen we daar heen.
Owh… Wat heb ik dat gemist. Er zat dan wel niemand maar er was wel een terras, een ¡¡TERRAS!! En wat is er nou lekkerder dan om het terras, in het zonnetje een biertje te pakken?! Deze gingen er dan ook vloeiend in. zo vloeiend dat ik zoiets had van; ik kan maar beter niet op m´n project verschijnen, met al die crimineeltjes. En aangezien he took nog eens lekker weer was, bleef ik maar zitten. Om drie uur had Silvia haar examen, waar ze drassig naar toe ging. Ja, aangezien we buiten zaten, het lekker weer was en lekker Barena hadden, werden sommige een beetje humide.
5 minuten daarna ging Caro ook weg om thuis te gaan eten. Aangezien de barman geen biertjes meer had, snap nog steeds niet hoe dat kan,en wij erge trek, namen we een taxi naar de dichts bij zijnde ´Pollo a la Bistek´ restaurant. Allen kwart kip met patat.
Het stukje hierover kan ik maar beter niet op papier (dus ook niet op m´n weblog) zetten. Vandaar een leuk verhaaltje over koetjes en kalfjes.

Er zat een kalfje bij het meer. Dit was niet zomaar een kalfje. Dit kalfje was namelijk een beetje zielig. Hij was zijn moeder kwijd. Heel zielig allemaal. Het kalfje blérde en blérde en blérde en blérde en blérde wel 5 maal. Gelukkig hoorde de boer, die thuis zat met z´n boerinnetje gezellig Lingo met François Boulangé (is al een ouder verhaal), het kalfje bleren, heel erg bleren en dacht van: “Was da un”. Hij trot snel z´n laarsen en z´n uveral aan en ijlde op het geluid af. “Als je me un” zei de boer, “Clara #278 wa doe gij alhier?” De boer moest iets doen, dat wist hij zelf ook. Eureka!! Hij wist het. Onze boer nam diep adem en met een grote slok was het meer niks meer “Zo, nu kunt gij gerust na ge moeders goan. En Berta #963, past eens wat beter ok ge kroos.” En de boer ging weer met een tevreden gevoel naar z´n ´Kop-hals-romp´, lekker lingoën.

Na het eten gingen we weer naar de universiteit toe. Daar waren de bankjes vrij, Caro was er nog niet, dus wij lekker op de bankjes liggen. Helaas mocht dit niet en toen Caro verscheen moest ze meteen bij de bewakers komen, die haar voegen om die ´emborrachos´ gauw mee te nemen. Dus gingen we weer een gezellig tentje opzoeken. Naja het was die ´ballen´ tent. Het was er nogsteeds koud, donker en te harde muziek maar nu was het wel gezellig ¿of waren wij dat gewoon? Iedergeval hier ook nog lekker gechilld. Wietse had het al voor gezien gehouden en een uurtje erna ging ik ook maar een siëstaatje houden.
´s Avonds afgesproken om te karaoke, wat lekker vals ging, met een bak thee erbij. Na een uurtje hadden we het hier ook wel gezien en gingen we naar huis.
Zo is er een einde gekomen aan een rustige maar toch ook vermoeiende dag.

dit klinkt misschien als een erge dag, en dat terwijl het eigenlijk wel mee viel. Want lieve moeders, ondanks alles, lagen wij deze dag vóór twalf uur in bed.
:D